Portal ten jest elementem projektu "Stworzenie portalu informacyjnego Uzdrowiska Świętokrzyskie" współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Jest on narzędziem informacji dla kuracjuszy, a jego celem jest promocja uzdrowisk Busko Zdrój i Solec Zdrój. Uzupełnieniem treści tego przewodnika jest przewodnik turystyczny w formie książkowej.
Kinezyterapia
Bardzo cześto wykorzystywana jest do korygowania wad postawy u dzieci a także dorosłych. Bardzo dobrze wpływa na wszelakiego rodzaje bólów (kręgosłupa, stawów).
Jaka może być reakcja organizmu na kinezyterapię ?
W jakim celu stosuje się kinezyterapię ?
Stosowanie kinezyterapii umożliwia uzyskanie maksymalnej poprawy utraconej funkcji, przywrócenie prawidłowej mechaniki, ułatwia wystąpienie procesów kompensacji, zabezpiecza przed wykształceniem nieprawidłowych stereotypów ruchowych (np.: zespoły bólowe kręgosłupa) lub przywraca już utracone (np.: kontrola nerwowo-mięśniowa), umożliwia prawidłowy przebieg procesów przebudowy tkanek po urazach i operacjach, przeciwdziała wtórnym zmianom w układzie kostno mięśniowym w postaci ograniczeń ruchu, zapobiega powikłaniom w układzie krążenia i oddychania które mogą wynikać z długiego unieruchomienia.
Kto posiada uprawnienia do prowadzenia kinezyterapii ?
Do prowadzenia kinezyterapii uprawnieni są absolwenci średnich szkół fizjoterapii (technik fizjoterapii) a przede wszystkim absolwenci szkół wyższych o kierunku rehabilitacja ruchowa lub fizjoterapia (fizjoterapeuci). Dodatkowo, efektywne stosowanie metod kinezyterapeutycznych, wymaga ukończenia podyplomowych kursów lub studiów (niektóre szkolenia trwają kilka lat), prowadzonych przez uprawnionych, posiadających międzynarodowe zezwolenia, nauczycieli - instruktorów. Szkolenia takie kończą się egzaminem i potwierdzone są dyplomem, wystawionym przez uznaną w świecie szkołę lub organizację. W ostatnich latach zwiększa się liczba polskich nauczycieli, posiadających wymagane uprawnienia.
W skład kinezyterapii wchodzą następujące ćwiczenia:
● miejscowe – dobór ćwiczeń zależy od stanu funkcjonalnego kuracjusza, zmian chorobowych w narządach ruchu. Do ćwiczeń miejscowych zaliczamy:
- ćwiczenia bierne
- ćwiczenia w odciążeniu
- ćwiczenia czynne
- ćwiczenia prowadzone
- ćwiczenia z oporem
- ćwiczenia samowspomagane
- ćwiczenia synergistyczne
- ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia relaksacyjne
- wyciągi
- pionizacja i nauka chodzenia
- redresje
● ogólną – ćwiczenia te ściśle okolic występowania zmian chorobowych, w skład ćwiczeń ogólnych wchodzą:
- ćwiczenia ogólnokondycyjne
- ćwiczenia gimnastyki porannej
- ćwiczenia w wodzie
- sport inwalidów
● kinezyterapeutyczne – jest to metoda najbardziej efektywna, najbardziej specjalistyczna. Ta metoda bardzo często korzysta z diagnostyki przed podjęciem rehabilitacji i korzysta z najnowszych badań z zakresu fizjologii i biomechaniki.
- PNF – odtwarza ona prawdziwą funkcje ruchową organizmu po przebytej chorobie ortopedycznej lub neurologicznej.
- McKenzie – technika ta połączona jest z diagnostyka i leczeniem kręgosłupa, stawów i kończyn. Ćwiczenia dobierane są indywidualnie do danego pac jęta / kuracjusza.
- NDT oraz Vojty – technika stosowana jest przy rehabilitacji dzieci i dorosłych ze schorzeniami neurologicznymi
- Kaltenborn-Evjenth – technika ta stosowana przy rehabilitacji narządu ruchu (schorzenia ortopedyczne)
źódło http://www.ravopt.phg.pl/prod03.htm#Kiedy%20stosuje%20si%C4%99